Katarzyna Surmiak-Domańska
Urodzona w 1967. Warszawianka, absolwentka filologii romańskiej, reporterka i dziennikarka od 1995 roku związaną z „Gazetą Wyborczą”. Piszę reportaże, wywiady i eseje dla „Dużego Formatu” i magazynu „Książki Magazyn do czytania”. Współpracuję jako tutorka i wykładowczyni z Polską Szkołą Reportażu przy Instytucie Reportażu. Od 2020 roku zasiadam w jury Nagrody im. R.Kapuścińskiego za Reportaż Literacki. Jestem członkinią polskiego PEN Clubu. Moje książki zostały przetłumaczone na języki: czeski, słowacki, niemiecki i serbski. Cieszą się też zainteresowaniem reżyserów. „Mokradełko” zainscenizował w 2015 roku w teatrze Nowym w Poznaniu Mikołaj Grabowski. W 2024 roku na podstawie tejże książki powstał głośny film Kamili Tarabury „Rzeczy Niezbędne”. Aktualnie pracuję nad książką o roboczym tytule „Świat przed nami nie istniał”. Jest to próba opowiedzenia o psychologicznej spuściźnie II wojny światowej w Polsce z perspektywy dzieci ocaleńców, do których sama się zaliczam. Oprócz warszawskiego Mokotowa od 20 lat moim drugim domem jest Puszcza Białowieska.
Wybrane publikacje
- 2012 – Mokradełko, Czarne – reportaż o Halszce Opfer, kobiecie, która przez całe dzieciństwo była wykorzystywana seksualnie przez ojca przy milczącym przyzwoleniu matki i reszty rodziny
- 2015 – Ku Klux Klan: Tu mieszka miłość, Czarne – reportaż z mojej wizyty w miasteczku Harrison w stanie Arkansas w USA, gdzie brałam udział w zjeździe Ku Klux Klanu
- 2018 – Kieślowski. Zbliżenie, Agora – biografia reżysera
- 2021 – Czystka, Czarne – reportaż-esej o mojej babci i ojcu, którzy byli ocaleńcami z tzw rzezi wołyńsko-galicyjskiej.